Lepsze grunty, lepsza woda

Stan jakości środowiska gruntowo wodnego oraz remediacja to w Polsce ciągle temat zaniedbywany. O ile potrafimy już głośno mówić o odpadach, smogu, w przypadku zanieczyszczeń środowiska gruntowo-wodnego wciąż lekcja nie jest odrobiona. Widać wyraźną potrzebę edukacji i budowania świadomości społecznej w tym zakresie. Temu ma między innymi służyć cykl corocznych eksperckich konferencji REMEDy, poświęcony problemowi terenów zanieczyszczonych.

Konferencja REMEDy po raz pierwszy została zorganizowana w 2018 roku z inicjatywy Lion Environmental, firmy konsultingowej z obszaru inżynierii środowiska. Lion Environmental, wspólnie z partnerem generalnym wydarzenia, globalną firmą ERM oraz innymi firmami z branży postanowili rozpocząć publiczną dyskusję ekspercką wespół z przedstawicielami sektora publicznego na temat zanieczyszczeń gruntu i wód gruntowych. W tym roku konferencja REMEDy odbyła się po raz kolejny. To pokazuje, że taka platforma dialogu jest potrzebna i sprawdza się.

Ułożone procesy, jasność postępowania

Na REMEDy 2019 ponad stu uczestników, w dużej części z sektora publicznego, miało okazję dowiedzieć się i porównać regulacje prawne dotyczące gruntów i wód gruntowych, obowiązujące w min. Szwecji, Niemczech i Wielkiej Brytanii i porównać rozwiązania zagraniczne do polskiego prawodawstwa w tym zakresie.

Dr Klaus Schnell, Partner i szef zespołu ds. zarządzania zanieczyszczonymi gruntami w Centralnej Europie, ERM GmbH, przedstawił rozwiązania prawne funkcjonujące w Niemczech. Świadomość potrzeby ochrony gleby i wody gruntowej znalazła swoje odzwierciedlenie już w 1998 roku, w ustawie regulującej ochronę gleby. Przez dwie dekady prawodawstwo było uzupełniane o kolejne akty prawne, dzięki czemu Niemcy w dość powtarzalny sposób mogą zarządzać działaniami dotyczącymi identyfikacji zagrożeń i remediacji gruntów i wód gruntowych. Wypracowane latami mechanizmy można – jak tłumaczył Klaus Schnell, podzielić na 3 fazy – identyfikację, badanie i ocenę ryzyka oraz remediację i monitoring. To, co na pewno jest warte uwagi, to nieustająca współpraca na każdym z etapów pomiędzy podmiotami odpowiedzialnymi za remediacją, konsultantami a niemieckimi urzędami. Trójstronnie wypracowane pole dialogu jest podstawą do osiągnięcia wspólnego celu. Podobnie wygląda to też we Francji czy Szwajcarii. Konieczność przeprowadzenia remediacji rozpatrywana jest w Niemczech indywidualnie, w zależności od wyników szczegółowych badań gruntu i wody gruntowej. Ważnym elementem tych działań jest ocena ryzyka, której dokonuje się porównując stężenia z progowymi wartościami dla danych substancji. „To, co jest dla nas ważne, to fakt, że wody gruntowe są czułym receptorem. Czasem więc trzeba prowadzić remediację, nawet jeśli teoretycznie nie ma zagrożenia dla ludzi” – wyjaśniał prelegent. Takie podejście jest możliwe w środowisku wieloletniego dialogu między interesariuszami i dzięki budowaniu świadomości.

Per Johansson, Konsultant ds. środowiska, WSP AB, podzielił się z obecnymi na REMEDy sytuacją w Szwecji, gdzie kwestii zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego nadaje się bardzo duże znaczenie. Widać to choćby po dopuszczalnych wartościach w glebie, które są niższe niż w Polsce. Podobnie jest zresztą w Niemczech, gdzie wartości graniczne są wyznaczane na podstawie kryterium ryzyka zdrowotnego narażenia mieszkańca. Wartości progowe wykorzystuje się nie jako progi dopuszczalności, a wartości wyjściowe do dalszej analizy.

Doświadczenie Szwecji to przede wszystkim konieczność zmian technologii prowadzenia remediacji na przestrzeni ostatnich lat. Stosowana wcześniej metoda ex-situ zostaje obecnie zamieniana na technologie in-situ. Okazuje się bowiem, że wywożenie zanieczyszczonego gruntu w obliczu zmian związanych z globalnym ociepleniem, pociąga za sobą konsekwencje środowiskowe i społeczne tj. emisje podczas transportu oraz potencjalne wypadki drogowe. Stąd musiała nastąpić zmiana myślenia o remediacji i stopniowe odchodzenie od metody „wykop i porzuć”. Do tego stopnia, że jeżeli opcja in-situ nie jest możliwa należy to uzasadnić w dyskusji z urzędami.

Wielka Brytania od lat już posiada uregulowaną, przejrzystą politykę dotyczącą rozwiązywania problemu zanieczyszczeń gruntu i wód gruntowych oraz ich remediacji. Regulują to dwa dokumenty prawne dotyczące ryzyka skażeń gruntów i wód gruntowych. Jak zaznaczyła Sophie Penney, główny konsultant ds. środowiska, RSK Wielka Brytania, Brytyjczycy dzięki odpowiednim narzędziom do oceny ryzyka (na przykład proces CLR11) opracowują model koncepcyjny dla konkretnego miejsca i wytyczają konkretne ścieżki działania dla danego przypadku.

Co ważne, w każdym z przytoczonych przykładów z zagranicy kluczowym elementem oceny ryzyka związanego z zanieczyszczeniem gruntu jest przeznaczenie danego terenu. „W Wielkiej Brytanii również przeprowadzamy proces identyfikacji gruntu jeszcze na etapie planowanej lokalizacji inwestycji” – mówiła Sophie Penney. .

A to Polska właśnie…

Jak na tle przykładów z zagranicy wygląda Polska i nasze prawodawstwo w zakresie zanieczyszczeń gruntu i wód gruntowych?

Normy prawne są już od wielu lat, na przykład Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi. Trzy lata temu weszło w życie Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 września 2016 r. w sprawie sposobu prowadzenia oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi. Co można powiedzieć o ostatnim rozporządzeniu z perspektywy trzech lat od jego wejścia w życie? Według Karoliny Motyki, głównego specjalisty ds. szkód w środowisku, RDOŚ Wrocław, nowe rozporządzenie ujednoliciło między innymi zasady prowadzenia badań i metodyki referencyjne, zaś identyfikacja terenu zanieczyszczonego odbywa się wieloetapowo.

Na pewno jednak nie zostały rozwiązane najważniejsze palące problemy, z którymi musi radzić sobie branża remediacyjna. „W Polsce mamy regulacje prawne, które nie są efektywne. Na przykład kara za niezgłoszenie zanieczyszczenia gruntu to maksymalnie 5 tysięcy złotych. Czy to jest jakakolwiek kara dla dewelopera, który na zanieczyszczonym terenie będzie budował osiedle mieszkaniowe?’ – zastanawia się Sebastian Stachowski, dyrektor zarządzający Lion Environmental. „Polska jest częścią zindustrializowanego świata od 200 lat. Mamy dziś tereny pofabryczne, pokopalniane, pozostałości infrastruktury po przemyśle naftowym. Więc i mamy problemy z tym związane. Im prędzej sobie z tym poradzimy, tym dla nas lepiej. Takich spraw nie możemy bagatelizować gdyż zła jakość środowiska gruntowo-wodnego tam gdzie mieszkamy, pracujemy czy spędzamy czas wolny ma wpływ na nasze zdrowie.

Sebastian Stachowski zwrócił uwagę na jeden bardzo ważny aspekt – wody gruntowe. Teoretycznie Polska jest zobowiązana do implementacji dyrektywy wodnej UE, jest też rozporządzenie o klasach jakości wód ziemnych. W praktyce jednak te akty prawne nie mają żadnego przełożenia na remediację, o ile nie przekroczone są standardy czystości gruntu. A to wody gruntowe, o czym wspominał Klaus Schnell, są tym wrażliwym nośnikiem zanieczyszczeń. „Choć od 2016 roku następuje duża zmiana , to jednak dalej nie ma wiążących standardów dla wód gruntowych. To niepokojące, że władze na to nie reagują, a ludzie na przykład mają własne, często niebadane studnie. To jest dla mnie szokujące" – stwierdziła Magda Pavlak-Chiaradia, Partner i dyrektor zarządzający, ERM Polska. Czy zatem można to zmieniać? Remedium na to mogą być takie spotkania jak REMEDy. „Tu pierwszy raz widzimy, że władze rozmawiają z sektorem prywatnym. W USA to normalne, że wspólnie próbuje się rozwiązywać problemy. Tam razem pracujemy nad zmianą prawa, jak powinny wyglądać regulacje i działamy już na konkretnych problemach” – wyjaśniała Magda Pavlak-Chiaradia, która pochodzi z USA gdzie spędziła większość kariery. Według niej w Polsce nadal brakuje edukacji, świadomości i zaufania między sektorem publicznym a prywatnym. Choć, jak zauważyła, te zmiany mimo wszystko następują, mimo braku katalizatora. „Takie REMEDy musi działać na większą skalę, bo już widać, że zaczynamy ze sobą rozmawiać . Musi być szansa na dyskusję, na rozmowę, na budowanie zaufania. Jesteśmy w tej samej branży, dlaczego nie możemy wspólnie rozwiązywać problemów?” – dodała. „My po prostu chcemy lepszych narzędzi, by pracować nad problemami, które są istotne dla dwóch stron”.

Nie wynajdujmy koła!

A lepsze narzędzia już są i stosuje się je na świecie, o czym podczas REMEDy opowiadali George (Bud) Ivey, prezes i starszy specjalista ds. remediacji, Ivey International Inc. (Kanada) oraz Gareth Leonard, dyrektor zarządzający, Regenesis w Europie. To na przykład dwie technologie In-situ, opierające się na surfaktantach czy aktywnym węglu.

„Biorąc pod uwagę, co wydarzyło się na przestrzeni lat we Włoszech czy Niemczech, nie musimy wynajdywać koła po raz kolejny. Na przykład po rozwiązania dla tzw. bomb ekologicznych, czyli wyjątkowo trudnych i bardzo zanieczyszczonych terenów, nasi regulatorzy w Polsce często sięgają do technologii oferowanych przez środowisko akademickie. Wdrażanie niesprawdzonych rozwiązań to długi proces, oparty o żmudne analizy, raporty i weryfikację osiągnięcia pożądanego efektu ekologicznego. Nieporównywalnie łatwiejsza i szybsza jest implementacja technologii od lat już sprawdzonych w innych krajach, które można z powodzeniem zaaplikować w Polsce. By to się stało, konieczne jest przedstawienie tych technologii i ich skuteczności regulatorom. Często jest jednak tak, że regulatorzy są sceptyczni do nowych rozwiązań, ponieważ mogą mieć one słabe strony. Ale wszystkie te słabe miejsca są do obejścia poprzez skorzystanie z kilku technologii naraz. Poprzez ciągłe badania i monitoring w trakcie remediacji. Na początku można na przykład zastosować małe badanie pilotażowe. Na danym terenie gdzie sprawdzamy 3 technologie i wybieramy taką, która przyniesie najszybszy efekt technologiczny lub połączenie dwóch w zależności od etapu remediacji. Zdarza się to w Polsce, ale to sporadycznie” – wyjaśniał Sebastian Stachowski.

Tańsze, na pierwszy rzut oka, rozwiązania też nie zawsze takimi rzeczywiście są. Obecnie w Polsce najczęściej procedura remediacji opiera się na wywiezieniu zanieczyszczonego gruntu. Jeśli nie jest to możliwe, właściciel gruntu szuka najtańszego rozwiązania. Finalnie to nie tylko nie przynosi w dłuższej perspektywie oszczędności, ale też pożądanego celu ekologicznego. „Mam nadzieję, że coraz więcej nowych technologii będzie wykorzystywanych w Polsce, jak choćby soil washing, czy ISCO” (In-Situ Chemical Oxydation- przyp. Redakcji) – mówił dyrektor Lion Environmental.

Wygląda na to, że przed Polską wszelkie możliwości stoją otworem. Pytanie, jak będzie wdrażane i egzekwowane prawodawstwo w zakresie gruntów i wód gruntowych, jaka będzie świadomość decydentów i ich otwartość na współpracę ze środowiskiem remediacyjnym. Od takich czynników zależy, czy w przyszłości będziemy mieszkać na terenach bezpiecznych i spożywać czystą i bezpieczną wodę.

WIDEORELACJA

GALERIA

W GRONIE PRELEGENTÓW KONFERENCJI:

Karolina Gębka
Oceanograf, Lion Environmental
Karolina Gębka z wykształcenia jest Oceanografem. Posiada doświadczenia w chemicznych analizach próbek środowiskowych ze szczególnym uwzględnieniem rtęci oraz izotopów promieniotwórczych. Karolina jest współautorem ocen stanu środowiska polskich obszarów morskich Bałtyku, oceny jakości wód powierzchniowych oraz raportów dotyczących radioaktywności w atmosferze. Ponadto Karolina ma doświadczenie w realizacji projektów naukowych związanych z wodami naturalnymi, co przełożyło się na jej współautorstwo w ponad 10 anglojęzycznych publikacjach naukowych. Karolina obecnie pracuje jako młodszy konsultant ds. środowiska w Lion Environmental, gdzie zajmuje się wsparciem przy projektach konsultingowych związanych z ochroną środowiska.

George (Bud) Ivey
Prezes i starszy specjalista ds. remediacji, Ivey International Inc.
George (Bud) Ivey jest prezesem i starszym specjalistą ds. remediacji w Ivey International Inc. George posiada 30 lat doświadczenia w ocenie środowiska i remediacji, podróżował do ponad 50 krajów i pracował przy ponad 2500 projektach remediacyjnych. Jego wykształcenie związane jest zarówno z chemią organiczną, geologią inżynierską jak również posiada stopień magistra w zarządzaniu projektami. George opracował wiele innowacyjnych technologii remediacyjnych, kilka międzynarodowych patentów związanych zarówno z produktami jak i procesami. Ostatnio także stworzył bezpieczny dla środowiska, biodegradowalny i wolny od PFOA i PFOS zamiennik pianek przeciwpożarowych. Oprócz tego George jest laureatem wielu międzynarodowych nagród środowiskowych takich jak: "Best Environmental & Remediation Solutions Company 2019" czy "2018 Technology Merit Remediation Award".

Per Johansson
Konsultant ds. środowiska, WSP Szwecja
Per Johansson posiada dyplom z geologii czwartorzędu zdobyty na Uniwersytecie w Lund. Przedmiotem jego badań była deglacjacja w północno-zachodniej Polsce. Pracę realizował przy współpracy z Państwowym Instytutem Geologicznym ze Szczecina. Po ukończeniu studiów Per zajmował się mapowaniem geochemicznym w Szwecji, poszukiwaniem złóż mineralnych a od 22 lat pracuje jako konsultant prowadzący badania terenowe, zajmujący się oceną ryzyka i pracami remediacyjnymi dla szerokiej gamy klientów, specjalizując się m.in. w składowiskach, bocznicach kolejowych, stacjach paliw i przemyśle ciężkim (np. odlewnie i papiernie).

Piotr Kociołek
Dyrektor europejski ds. środowiska, Panattoni Europe
Piotr Kociołek, urodzony w Polsce, zamieszkały we Włoszech. Absolwent wydziału chemii Uniwersytetu w Turynie. Przez całą swoją zawodową karierę pracował w zakresie ochrony środowiska, m.in. przez 24 lata jako konsultant środowiskowy, a od 2016 r. jako Dyrektor europejski ds. ochrony środowiska w Panattoni Europe. Pełnoprawny członek (Full Member) brytyjskiego IEMA (Institute of Environmental Management and Assessment). Podstawowy zakres doświadczenia zawodowego: ocena stanu jakości środowiska gruntowo-wodnego dla zakładów przemysłowych i obiektów handlowych (tzw. Phase I ESA (Environmental Site Assessment), Phase II ESA, EDD (environmental due diligence), projektowanie i przeprowadzanie projektów remediacyjnych a także szacowanie kosztów środowiskowych / remediacyjnych związanych z transakcjami.

Jakub Kraczkiewicz
Główny specjalista, ERM Polska
Jakub Kraczkiewicz jest hydrogeologiem posiadającym kwalifikacje MŚ i Głównym Specjalistą ERM Polska Sp. z o.o., gdzie od 2007 r. pracuje w zespole Badań, Ocen Ryzyka i Remediacji. Wcześniej przez 8 lat zajmował się badaniami i remediacją gruntów i wód podziemnych w firmie Hydrogeotechnika Sp. z o.o. Jego doświadczenie zawodowe obejmuje planowanie, projektowanie techniczne i prowadzenie remediacji, ocenę ryzyka, modelowanie migracji zanieczyszczeń, a także badania ziemi i wód podziemnych dla potrzeb remediacji, badań wstępnych/ końcowych, jak również procesów transakcyjnych. Brał udział w ponad 50 projektach związanych z badaniami i remediacją zanieczyszczeń w Polsce i innych krajach Europy.

Gareth Leonard
Dyrektor zarządzający, Regenesis w Europie
Dyrektor Zarządzający Regenesis na terenie Europy, gdzie zarządza zespołem specjalistów ds. remediacji in situ dedykowanych opracowywaniu i wdrażaniu rozwiązań zaradczych dla zanieczyszczonych wód podziemnych na potrzeby konsultantów środowiskowych, firm remediacyjnych i właścicieli nieruchomości. Gareth pracuje w branży remediacyjne od 17 lat. Dołączył do Regenesis Europe w 2006 roku jako Menedżer Regionalny na Wielką Brytanię i Skandynawię, gdzie z powodzeniem zarządzał sprzedażą produktów, usług i obsługą klienta. Wcześniej zdobywał doświadczenie jako starszy kierownik projektu w firmie pośredniczącej w remediacjach oraz jako inżynier wiertniczy specjalizujący się w wydobyciu ropy naftowej. Gareth posiada Certyfikat Kompetencji Technicznej (4TMHCL), tytuł magistra chemii środowiska z University of Northumbria w Newcastle oraz licencjat (z wyróżnieniem) Uniwersytetu w Leeds z geologii.

Rafał Łazanowski
Menadżer ds. rozwoju biznesu, WESSLING Polska sp. z o.o.
Rafał Łazanowski jest menadżerem ds. rozwoju biznesu w WESSLING Polska. Związany z firmą od 2016 roku. W swojej karierze zajmował się projektami remediacji, raportami początkowymi, analizami wodno-gruntowymi. Obecnie skupia się na pracy w branży emisji zanieczyszczeń do powietrza oraz certyfikacji wielokryterialnej BREEAM. Zmianę negatywnego wpływu człowieka na środowisko rozwijał już w pracy z produktami dla budownictwa energooszczędnego i pasywnego.

Karolina Motyka
Główny specjalista ds. szkód w środowisku, RDOŚ Wrocław
Karolina Motyka jest Głównym specjalistą ds. szkód w środowisku w Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie weryfikacji dokumentacji środowiskowej (w szczególności projektów działań naprawczych i planów remediacji). Absolwentka ochrony środowiska Uniwersytetu Wrocławskiego, studiów podyplomowych "Ocena zasobów środowiska i zagrożeń środowiskowych" Uniwersytetu Wrocławskiego oraz "Odnawialne zasobów środowiska i zagrożeń środowiskowych Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Magda Pavlak-Chiaradia
Partner i dyrektor zarządzający, ERM Polska
Magdalena Pavlak-Chiaradia jest Partnerem i Dyrektorem Zarządzającym w ERM Polska w Warszawie. Pani Pavlak-Chiaradia posiada tytuł licencjata w dziedzinie Geologii Środowiskowej i Nauk o Morzu zdobyty na uczelni Northeastern University w Bostonie oraz dyplom MBA z Endicott College, Beverly Massachusetts. Po ukończeniu studiów i spędzeniu większej części kariery zawodowej w Stanach Zjednoczonych Pani Magdalena powróciła do Polski w 2011 roku. Przed podjęciem pracy w ERM pełniła funkcję Poland Country Manager w firmie zajmującej się międzynarodowym doradztwem z zakresu inżynierii środowiska. Obecnie zasiada również w Radzie Dyrektorów Amerykańskiej Izby Handlowej oraz w Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta.

Michał Borowiak
Naczelnik Wydziału ds. szkód w środowisku i ochrony przyrody, GDOŚ
Michał Borowiak Mgr inż. nauk leśnych, ukończył Studium Podyplomowe Prawa Ochrony Środowiska na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizuje się w prawie ochrony przyrody, prawie planistycznym, ocenach oddziaływania na obszary podlegające ochronie prawnej (m. in. Natura 2000) oraz szkodach w środowisku. Interesuje się także entomologią (prostoskrzydłe, motyle), faunistyką i ekologią. Posiada wieloletnie i praktyczne doświadczenie w zakresie planowania przestrzennego i ochrony przyrody, w tym obszarów Natura 2000 (od 2006 r.), a także szkód w środowisku (od 2014 r.). Doświadczenie zdobył pracując w różnych jednostkach administracji publicznej odpowiedzialnych za ochronę środowiska (Ministerstwo Środowiska, Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie). Autor lub współautor kilkunastu publikacji naukowych z zakresu entomologii oraz nauk prawnych. Uczestnik licznych konferencji naukowych. Aktualnie Naczelnik Wydziału ds. Szkód w Środowisku i Ochrony Przyrody w Departamencie Orzecznictwa Administracyjnego Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Od 2018 r. Zastępca Przewodniczącej Grupy Roboczej ds. Szkód w Środowisku w ramach Sieci Krajowej „Partnerstwo: Środowisko dla Rozwoju”.

 

 

dr Klaus Schnell
Partner i szef zespołu ds. zarządzania zanieczyszczonymi gruntami w Centralnej Europie, ERM GmbH
Dr Klaus Schnell jest Partnerem ERM GmbH stacjonującym we Frankfurcie. Klaus jest geologiem, który dodatkowo uzyskał stopień doktora z hydrogeologii w Instytucie Technologicznym w Karlsruhe (KIT). Klaus posiada szerokie doświadczenie jako dyrektor projektu i starszy doradca w zakresie zarządzania obszarami zanieczyszczonymi. Dr Schnell obecnie jest szefem zespołu ds. zarządzania terenami zanieczyszczonymi w Centralnej Europie i Eurazji, gdzie jest odpowiedzialny za strukturyzację i kierowanie wysoko wykwalifikowanymi zespołami projektowymi zajmującymi się wielkoskalowymi i kompleksowymi badaniami terenu i projektami remediacyjnymi. Klaus był zaangażowany w projekty związane z zanieczyszczonymi terenami w wielu krajach.

Agnieszka Skorupińska
Adwokat, counsel i lider praktyki prawa ochrony środowiska, kancelaria CMS

Agnieszka Skorupińska specjalizuje się w polskim i unijnym prawie ochrony środowiska oraz zasobów naturalnych. Od ponad 11 lat doradza przedsiębiorstwom w aspektach regulacyjnych, projektach inwestycyjnych oraz w aspektach środowiskowych transakcji. Reprezentuje klientów w postępowaniach administracyjnych i sądowych dotyczących prawa ochrony środowiska. Prowadziła projekty dotyczące m.in.: historycznego zanieczyszczenia gruntów i wód gruntowych, szkód w środowisku, raportów początkowych, uzyskiwania i zmiany pozwoleń środowiskowych, ochrony powietrza (w tym EU ETS), gospodarowania odpadami i wodami, hałasu oraz REACH. Skutecznie reprezentowała spółki z sektora energetycznego, chemicznego, hutniczego, cementowego, budowlanego, odpadowego, FMCG, wodociągowego i kanalizacyjnego, odnawialnych źródeł energii i innych. Najbardziej prestiżowy ranking kancelarii prawnych Chambers & Partners wskazuje Agnieszkę Skorupińską jako prawnika rekomendowanego w dziedzinie prawa ochrony środowiska (Band 3), a ranking Legal 500 jako tzw. „Next generation lawyer” w dziedzinie prawa ochrony środowiska dla sektora energetycznego i zasobów naturalnych. W 2014 roku Agnieszka Skorupińska została wyróżniona w Rankingu Dziennika Gazeta Prawna „Rising Stars Prawnicy – liderzy jutra”.

W 2019 roku praktyka kierowana przez Agnieszkę Skorupińską została zakwalifikowana do tzw. Band 2 w rankingu Chambers & Partners, natomiast w 2018 roku była rekomendowana w kategorii „prawo ochrony środowiska” w Rankingu Kancelarii Prawniczych Dziennika „Rzeczpospolita”.

Sebastian Stachowski
Dyrektor zarządzający, Lion Environmental
Sebastian Stachowski jest konsultantem ds. środowiska. Obecnie pracuje jako Dyrektor Zarządzający
w Lion Environmental. W swojej karierze zajmował się oceną skażonych gruntów, pozwoleniami i audytem środowiskowym, dokonał szeregu ocen środowiskowych, analiz Due Diligence oraz audytów zgodności na terenie Polski i Belgii. Poadto uczestniczył w tworzeniu projektów remediacji ex-situ i wykonywaniu remediacji DNAPL prowadzonej we Włoszech. Sebastian przeprowadził wiele badań środowiskowych, studia wykonalności dotyczące wyboru lokalizacji inwestycji, zaopatrzenia w wodę i gospodarki ściekowej, a także raporty dotyczące oceny oddziaływania na środowisko. Sebastian jest absolwentem Uniwersytetu w Cambridge.

Sophie Penney
Główny konsultant ds. środowiska, RSK Wielka Brytania
Sophie jest geologiem z 18-letnim doświadczeniem w zarządzaniu zespołem zajmującym się projektami związanymi z glebą i wodą podziemną, w tym również projektami dla międzynarodowych klientów. Sophie pracuje jako doradzca techniczny oraz recenzent przy projektach realizowanych przez współpracowników RSK w Rosji, Polsce i Turcji. Dodatkowo kieruje także Centrum Doskonalenia (CoE) w RSK w zakresie wzajemniej oceny projektów. Sophie ma doświadczenie w nadzorowaniu projektów dotyczących budowy i przebudowy na placach stacji benzynowych, dawnych terminalach, projektach związanych z Organizacją Infrastruktury Obronnej (DIO) i osiedlach mieszkaniowych. Rozwiązuje także problemy przy projektach wymagających pozwoleń budowlanych jak również współpracuje z lokalnymi władzami oraz Agencją Środowiska.

dr hab. inż. Eleonora Wcisło
Prof. IETU, ekspert ds. oceny środowiskowych zagrożeń zdrowia
Eleonora Wcisło jest ekspertem wiodącym ds. oceny środowiskowych zagrożeń zdrowia w Instytucie Ekologii Terenów Uprzemysłowionych. Doktor nauk biologicznych w specjalności toksykologia środowiskowa, doktor habilitowany nauk technicznych z dyscypliny inżynieria środowiska. Specjalizuje się w ocenie ryzyka zdrowotnego na terenach zdegradowanych chemicznie i w ocenie środowiskowych zagrożeń zdrowia na obszarach miast. Od ponad 20 lat uczestniczy w krajowych i międzynarodowych projektach badawczych i wdrożeniowych związanych z badaniem, oceną i remediacją terenów zdegradowanych chemicznie. Współpracowała z Uniwersytetem Stanowym Floryda, Agencją Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych oraz ośrodkami naukowymi i administracyjnymi w krajach UE. Współautorka programów do szacowania ryzyka zdrowotnego na terenach zanieczyszczonych (NORISC-HRA i HRA2).

PARTNERZY

AGENDA

08:30-09:00
Rejestracja. Powitalna kawa i herbata
09:00-09:10
Powitanie
CZĘŚĆ I MIĘDZYNARODOWA
09:10-09:25
Regulacje prawne dotyczące gruntów i wody podziemnej w Niemczech

» pokaż opis

Od około 20 lat ochrona gruntów i wody gruntowej w Niemczech jest regulowana przez Federalną Ustawę o Ochronie Gleby (BBodSchG) oraz jej przepisy wykonawcze (BBodSchV). Pomimo, że nie ma takiego obowiązku, na etapie kupna/sprzedaży nieruchomości zaleca się zidentyfikować odpowiedzialność związaną z potencjalnym zanieczyszczeniem gruntu i wody gruntowej na tym terenie. W Niemczech ma zastosowanie zasada "zanieczyszczający płaci", jednakże pozostałe podmioty także mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności np. następca prawny zanieczyszczającego albo osoby zajmujące teren. Konieczność przeprowadzenia remediacji rozpatrywana jest indywidualnie w zależności od wyników szczegółowych badań gruntu i wody gruntowej, wliczając w to także ocenę ryzyka. Wystąpienie zanieczyszczenia należy zgłosić urzędom. Podczas prezentacji zostaną przedstawione wyzwania oraz wyciągnięte wnioski z ostatnich 20 lat pracy związanej z zarządzaniem zanieczyszczonymi gruntami w Niemczech.

» schowaj opis

Klaus Schnell
09:25-09:40
Regulacje prawne oraz remediacja gruntów i wody podziemnej w Szwecji

» pokaż opis

Zanieczyszczone tereny to ważny temat podejmowany w Szwecji od początku bądź połowy lat 90, czyli znacznie później niż w pozostałych krajach Europy Zachodniej takich jak Wielka Brytania, Holandia czy Niemcy. Przez dłuższy czas rozporządzenie dotyczące zanieczyszczonych terenów charakteryzowało się podejściem konserwatywnym, gdzie odstępstwa od ogólnych wytycznych należały do rzadkości, a najczęściej praktykowana metoda remediacji polegała na usuwaniu poprzez wykopy i wywożeniu zanieczyszczonych mas ziemnych na składowiska. W późniejszych latach, zaobserwowano wzrost akceptacji remediacji in situ, zarówno przez urzędy, jak i właścicieli zanieczyszczonych gruntów. Szwedzka Agencja Ochrony Środowiska pracuje obecnie nad zwiększeniem wykorzystania innych metod remediacji. Ma to związek głównie z kolejnymi problemami środowiskowymi takimi jak globalne ocieplenie spowodowane przez transport oraz potrzebę redukcji ilości generowanych odpadów. Per Johansson przedstawi wiele przykładów z projektów przeprowadzonych w Szwecji.

» schowaj opis

Per Johansson
09:40-09:55
Znaczenie oceny ryzyka podczas rozwoju terenów poprzemysłowych w Wielkiej Brytanii
Sophie Penney
09:55-10:25
Panel Dyskusyjny/ Sesja Q&A
Jakub Kraczkiewicz
10:25-10:55
Przerwa kawowa i networking
CZĘŚĆ II KRAJOWA
10:55-11:10
3 lata „nowej” oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi w Polsce

» pokaż opis

Prezentacja ma na celu przedstawienie funkcjonowania rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 września 2016 r. w sprawie sposobu prowadzenia oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1395), z punktu widzenia pracownika organu ochrony środowiska. Przedstawione zostaną mocne i słabe strony obowiązujących przepisów dotyczących oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi oraz wskazane zostaną najczęściej występujące błędy i braki w dokumentacji.

» schowaj opis

Karolina Motyka
11:10-11:25
Identyfikacja potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi – doświadczenia własne

» pokaż opis

W wystąpieniu zostaną przedstawione obowiązujące wymagania formalno-prawne, a także problemy związane z prowadzeniem identyfikacji oraz sporządzaniem wykazu potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi (PHZPZ). Zaprezentowane zostanie autorskie podejście metodyczne do identyfikacji PHZZ zastosowane w m. Katowice, które obejmowało: (1) analizę i wybór źródeł informacji i materiałów kartograficznych, (2) identyfikację podmiotów prowadzących działalność gospodarczą/przemysłową przed 30 kwietnia 2007 r., (3) lokalizowanie prawdopodobnie zanieczyszczonych działek, (4) pozyskanie innych niezbędnych informacji i powiązanie ich ze zidentyfikowanymi działkami. Zastosowane podejście pozwoliło na rozwiązanie problemów ujawnionych podczas sporządzania wykazu PHZPZ dla m. Katowice i może zostać wykorzystane przy sporządzaniu wykazów dla innych terenów, a zwłaszcza dużych miast przemysłowych. Zaproponowane rozwiązania mogą także znaleźć zastosowanie przy modyfikacji oraz udoskonalaniu obecnie obowiązujących wytycznych do identyfikacji PHZPZ.

» schowaj opis

Eleonora Wcisło
Jacek Długosz
Ewa Błaszczyk
Włodzimierz Łukasik
11:25-11:40
Procedura i skutki prawne wpisu potencjalnego historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi do rejestru

» pokaż opis

Zgodnie z art. 101 c ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r. poz. 1396 ze zm.) regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi, dokonuje do rejestru wpisu o potencjalnym historycznym zanieczyszczeniu powierzchni ziemi. Wpisu należy dokonać nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wykazu/aktualizacji wykazu bądź zgłoszenia historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi przez władającego zanieczyszczonym terenem. Celem referatu będzie omówienie procedury oraz skutków prawnych dokonania wpisu takiego zanieczyszczenia do rejestru historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi ze szczególnym uwzględnieniem doświadczeń organów ochrony środowiska w procesie stosowania prawa.

» schowaj opis

Michał Borowiak
11:40-11:55
Wpływ działań militarnych na zanieczyszczenie osadów Morza Bałtyckiego

» pokaż opis

Po II Wojnie Światowej do Morza Bałtyckiego została zrzucona broń chemiczna i konwencjonalna. Docelowym miejscem jej depozycji miała być Głębia Bornholmska i Gotlandzka a przewidywany czas szczelności pojemników, w których zatopiono Bojowe Środki Trujące (BŚT) miał wynosić 150 lat. Nie mniej jednak projekty prowadzone przez naukowców krajów Nadbałtyckich wykazały obecność 60 ton amunicji zawierającej gaz musztardowy także w Głębi Gdańskiej czy Rynnie Słupskiej, co potwierdza istnienie także nieoficjalnych miejsc zrzutu. Znacznie wcześniej niż zakładano zaczęto odnotowywać obecność BŚT w środowisku morskim, czego efektem było poparzenie rybaków i skażenie ryb. Ponadto odnotowuje się także wzrost stężenia arsenu oraz rtęci w osadach bałtyckich w miejscach zrzutu broni konwencjonalnej i chemicznej.

» schowaj opis

Karolina Gębka
11:55-12:35
Panel Dyskusyjny/ Sesja Q&A
Agnieszka Skorupińska
12:35-13:35
Lunch
CZĘŚĆ III TECHNICZNA
13:35-13:50
Mikroplastik – niewidoczne zagrożenie

» pokaż opis

Ochrona środowiska to nasz obowiązek, choć wydaje się, że te słowa mają małe znaczenie w dzisiejszym konsumpcyjnym społeczeństwie. Wytwarzamy góry odpadów, a ich głównym składnikiem są tworzywa sztuczne potocznie zwane plastikiem. To problem, z którym staramy się walczyć, ale gdy nie rozumie się z czym walczymy to trudno o zwycięstwo. Czy mamy świadomość jakie niebezpieczeństwo niesie ze sobą ten z pozoru niegroźnie wyglądający materiał, który wykorzystujemy do produkcji ogromnej części dzisiejszych dóbr? Powierzchnia oceanów i mórz na dziś dzień to blisko 72% globu. Woda pitna to zaledwie 2,5% spośród wszystkich wód, a jej jakość coraz bardziej zaskakuje. Czy mikrodrobiny plastiku są już jej znaczącym składnikiem?

» schowaj opis

Rafał Łazanowski
13:50-14:05
Dwie nowe technologie remediacji do usuwania zanieczyszczeń z wody podziemnej

» pokaż opis

Podczas prezentacji zostaną przedstawione dwie nowe technologie In-situ, opłacalne pod względem ekonomicznym i stosowane do usuwania wysokich stężeń zanieczyszczeń przy minimalnym ingerowaniu w teren. Zostaną przedyskutowane teorie stojące za każdą z technik remediacji z uwzględnieniem rodzaju usuwanych zanieczyszczeń w konkretnych warstwach geologicznych. Pierwsza część prezentacji będzie skupiona na innowacyjnym odczynniku do chemicznej redukcji In-situ (ISCR) zawierający koloidalne cząstki ZVI (cZVI), które są wysoce dyspergowane w ziemi. W drugiej części prezentacji zostanie przedstawiony specjalnie stworzony, ulepszony aktywny węgiel i akceptor elektronu przeznaczony do rozlewów olejowych. Technologia ta, może być stosowana przez nastrzykiwanie lub bezpośrednie wprowadzanie do wykopu. Można ją wykorzystywać przy wyciekach ropy, na stacjach paliw i jako część aktywnych strategii naprawczych.

» schowaj opis

Gareth Leonard
14:05-14:20
Jednoczesne zastosowanie różnych technologii w celu ulepszenia remediacji in-situ wód podziemnych, gruntów oraz powietrza glebowego z zanieczyszczeń lżejszych (LNAPL) oraz cięższych (DNAPL) od wody

» pokaż opis

Przedstawienie głównych czynników ograniczających efektywność większości fizycznych, biologicznych i chemicznych metod remediacji oraz praktyczne sposoby radzenia sobie z tego typu utrudnieniami. Omówienie technologii remediacji i ich kombinacji mającej na celu usprawnienie synergicznego oczyszczanie gruntów zawierających substancje lżejsze (LNAPL) i cięższe (DNAPL) od wody. Prezentacja będzie wzbogacona o techniczne odniesienia, animacje i zastosowaną formę studiów przypadków (case studies).

» schowaj opis

George (Bud) Ivey
14:20-14:50
Panel Dyskusyjny/ Sesja Q&A
Piotr Kociołek
14:50-15:20
Przerwa kawowa i networking
15:20-15.35
Podsumowanie i zakończenie